วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พระศาสนจักรคาทอลิกเทิดเกียรติมรณสักขีแห่งเมืองนางาซากิจำนวน 26 ท่าน ซึ่งประกอบไปด้วยพวกคาทอลิกที่เป็นคนพื้นเมืองชาวญี่ปุ่น และพวกมิชชันนารีชาวต่างประเทศที่ถูกฆ่าตายเพื่อยืนยันความเชื่อในปี ค.ศ. 1597

ในช่วงศตวรรษที่ 16 ความเชื่อคาทอลิกได้ไปถึงญี่ปุ่นโดยความพยายามของมิชชันนารีคณะเยสุอิต คือนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ (1506-1552) แม้หลังความตายของท่านนักบุญ คณะเยสุอิตก็ยังดำเนินงานแพร่ธรรมต่อไป ประมาณว่ามีชาวญี่ปุ่นเข้ามาอยู่ในพระศาสนจักร 200,000 คน ในปี ค.ศ. 1587

ต่อมาเกิดความตึงเครียดเรื่องศาสนาจนนำไปสู่ช่วงเวลาแห่งการเบียดเบียนในปีนั้นเอง มีวัดมากมายถูกทำลาย และพวกมิชชันนารีต้องแอบแพร่ธรรมอย่างลับๆ มีการยอมตายเป็นมรณสักขีเกิดขึ้นในช่วงเวลาเหล่านี้บ้าง 2-3 ครั้ง แต่ภายในเวลา 10 ปีกลับมีคริสตชนชาวญี่ปุ่นเพิ่มขึ้นอีกประมาณ 100,000 คน แม้ถูกแทรกแซงห้ามปราม

ในช่วงปี ค.ศ. 1593 มีมิชชันนารีคณะฟรังซิสกันจำนวนหนึ่งจากประเทศฟิลิปปินส์เข้าไปในญี่ปุ่นตามคำสั่งของกษัตริย์แห่งสเปน คือพระเจ้าฟิลิปที่ 2 พวกที่เข้าไปใหม่นี้มีความกระตือรือร้นในงานสงเคราะห์และการเผยแผ่พระวรสาร แต่การไปปรากฏตัวที่นั่นกลับสร้างความยุ่งยากให้กับสถานการณ์ที่เปราะบางอยู่แล้วระหว่างพระศาสนจักรกับผู้มีอำนาจของญี่ปุ่น

ความสงสัยและเกลียดชังต่อบรรดามิชชันนารีเพิ่มมากขึ้น เมื่อเรือของชาวสเปนถูกยึดที่ชายฝั่งในประเทศญี่ปุ่น และพบว่าบรรทุกปืนใหญ่อยู่ในนั้น ผู้แทนของจักรพรรดิผู้ทรงอำนาจในเวลานั้นชื่อว่า โตโยโตมิ ฮิเดโยชิ (Toyotomi Hideyoshi) เป็นผู้ออกคำสั่งลงโทษคาทอลิก 26 คนให้ถึงแก่ความตาย ซึ่งประกอบด้วยชาวญี่ปุ่นที่เข้าคณะเยสุอิต 3 คน ชาวต่างชาติคณะฟรังซิสกัน 6 คน และที่เหลือเป็นฆราวาสคาทอลิกซึ่งมีเด็กๆรวมอยู่ด้วย พวกเขาถูกลงโทษให้ตายโดยการตรึงกางเขนและแทงด้วยหอกหรือแหลน แต่ก่อนอื่นพวกเขาถูกบังคับให้เดินเป็นระยะ 600 ไมล์ (1 ไมล์ = 1.609 กิโลเมตร) ไปยังเมืองนางาซากิ ระหว่างเดินทางพวกเขาจะถูกทรมานเพื่อให้ชาวญี่ปุ่นที่เป็นคริสต์ตกใจกลัว แต่ทั้ง 26 คนมีความกล้าหาญอย่างยิ่ง พวกเขาขับร้องบทสดุดีสรรเสริญพระเจ้า (“Te Deum”) เมื่อไปถึงเนินเขาที่พวกเขาจะถูกตรึงกางเขน

หนึ่งในมรณสักขีที่รู้จักกันดีคือ เปาโล มีกิ ชาวพื้นเมืองญี่ปุ่นที่เป็นพระสงฆ์เยสุอิต ท่านได้เป็นพยานที่เข้มแข็งทางความเชื่อตั้งแต่ทางกลุ่มถูกจับให้ร่วมการเดินทางมาที่เมืองนางาซากิ ท่านได้ร่วมมือกับสงฆ์ฟรังซิสกันอีกคนที่ถูกจับประกาศเทศน์สอนความเชื่อให้กับฝูงชนที่พากันมาเยาะเย้ยพวกนักโทษระหว่างการเดินทางไปแดนประหาร ท่านเป็นลูกของนายทหารชั้นหัวหน้าที่มั่งคั่ง ท่านเกิดมาเมื่อปี ค.ศ.1562 และได้เข้ามาในพระศาสนจักรทั้งครอบครัว ท่านได้เข้าคณะเยสุอิตตั้งแต่ยังหนุ่ม และช่วยให้ชาวพุทธมากมายหันมานับถือคริสต์ ภารกิจสุดท้ายในการประกาศพระวรสารของท่านเกิดขึ้นตอนที่ท่านถูกแขวนไว้บนไม้กางเขน ท่านเทศน์สอนว่า

“เหตุผลประการเดียวที่ฉันจะถูกฆ่าก็เพราะฉันได้สอนข้อคำสอนของพระคริสต์ ขอขอบคุณพระเจ้าสำหรับเหตุผลนี้ที่ฉันจะต้องตาย ฉันเชื่อว่าฉันกำลังบอกข้อความจริงแก่พวกท่านก่อนที่ฉันจะตาย” และ “ตามแบบอย่างของพระคริสตเจ้า ฉันให้อภัยผู้ที่ฆ่าฉัน ฉันไม่เกลียดพวกเขา ฉันขอพระเจ้าให้ทรงเมตตาต่อทุกคน และฉันหวังว่าเลือดของฉันจะตกลงบนเพื่อนพี่น้องของฉันประดุจฝนที่ก่อให้เกิดผล”

นักบุญเปาโล มีกิ และเพื่อนมรณสักขีอีก 25 คน ถูกแทงด้วยหอกหรือแหลนจนถึงแก่ความตายเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1597 ณ สถานที่ที่ทุกวันนี้เรียกว่า “เนินเขามรณสักขี” พระสันตะปาปาปีโอที่ 9 ได้ทรงประกาศแต่งตั้งบรรดามรณสักขีของเมืองนางาซากิเหล่านี้ให้เป็นนักบุญ ในปี ค.ศ. 1862