“ดังนั้นพระเจ้าทรงสร้าง” (ปฐก. 1: 27) พระผู้สร้างทรงสร้างโลก พระองค์ทรงสร้างมนุษย์และมอบหน้าที่ให้มนุษย์จัดการ ให้ทำงาน และให้พัฒนาสิ่งสร้างทั้งมวล คำว่า “งาน” เป็นคำที่พระคัมภีร์ใช้เพื่ออธิบายถึงกิจกรรมของพระเจ้า “พระเจ้าทรงทำงานของพระองค์แล้วเสร็จ และทรงพักผ่อนในวันที่เจ็ด (ปฐก. 2: 2) จากนั้นพระองค์ก็ทรงมอบงานนี้ให้กับมนุษย์: ท่านต้องทำสิ่งนี้ ท่านต้องคุ้มครอง และทำงานอื่นๆ ท่านต้องทำงานร่วมกันกับเราในการสร้าง (ปฐก. 2: 15; 19-20) จนกระทั่งว่าการงานนั้นคือการสานต่องานของพระเจ้า: งานของมนุษย์เป็นกระแสเรียกของมนุษย์ที่ได้รับมาจากพระเจ้าในขณะที่การสร้างจักรวาลเสร็จสิ้นลง

        และงานเป็นสิ่งที่ทำให้มนุษย์ละม้ายคล้ายกับพระเจ้า เพราะว่าโดยอาศัยการทำงานต่างมนุษย์เป็นผู้สร้าง และสานต่อจากการสร้างของพระเจ้า เขาสามารถที่จะสร้างหลายสิ่งหลายอย่างรวมทั้งสร้างชีวิตครอบครัวให้เจริญก้าวหน้า  มนุษย์คือผู้สร้างและสร้างด้วยการทำงาน นี่เป็นกระแสเรียกของพวกเขา พระคัมภีร์กล่าวว่า “พระเจ้าทรงเห็นว่าทุกสิ่งที่สร้างนั้นดีมาก”  (ปฐก. 1 31) กล่าวคือ การงานนั้นมีผลดีภายในตัวเองและสร้างสรรค์ความสมานฉันของสิ่งต่างๆ ให้มีความกลมกลืน สร้างสรรค์ความสวยงาม สร้างสรรค์ความดี ซึ่งรวมถึงตัวมนุษย์แบบองค์รวม ไม่ว่าจะเป็นด้านความคิด การกระทำ และทุกสิ่งทุกอย่าง มนุษย์จะมีความสัมพันธ์กับการทำงาน การทำงานเป็นกระแสเรียกแรกของมนุษย์ และนี่คือสิ่งที่ทำให้มนุษย์มีศักดิ์ศรี ศักดิ์ศรีที่ทำให้เขาละม้ายคล้ายกับพระเจ้า ศักดิ์ศรีแห่งการทำงาน

        ครั้งหนึ่งเจ้าหน้าที่ของ “องค์กรการีตัส” พูดกับชายคนหนึ่งที่ไม่มีงานทำ และพยายามที่จะหาอะไรบางอย่างมาเลี้ยงครอบครัว “อย่างน้อยคุณก็สามารถที่จำนำขนมปังกลับไปบ้านได้”  “แต่นี่เพียงขนมปังก้อนเล็กๆไม่พอสำหรับผมเอง ยังไม่พอจริงๆในการประทังชีวิต” เป็นคำตอบของชายผู้นั้น “ผมต้องการหาเงินซื้อขนมปังด้วยตัวเองเพื่อที่จะนำกลับบ้านสำหรับครอบครัว”  เขาขาดศักดิ์ศรีที่จะหาขนมปังจากการทำงานของตนเอง ซึ่งน่าเสียดายที่เขาหางานทำไม่ได้  พวกเราอ่านประวัติศาสตร์ว่าพวกเขาเผชิญกับความโหดร้ายขนาดไหนกับสภาพทาส เขาพาทาสไปจากแอฟริกาไปยังอเมริกา เมื่อพ่ออ่านเรื่องนี้แล้วพ่อเศร้าใจมาก แล้วพวกเราก็มักจะกล่าวว่า “ช่างป่าเถื่อนจริง”… ทว่าทุกวันนี้ก็ยังเหมือนเดิม ยังคงมีทาสอยู่มากมาย ยังคงมีชายหญิงจำนวนมากที่ไม่มีอิสระในการทำงาน  พวกเขาถูกบีบบังคับให้ต้องทำงานเพื่อประทังชีวิตไปแต่ละวัน ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น พวกเขาเป็นทาส เป็นแรงงานเยี่ยงทาส เป็นแรงงานที่ถูกบีบบังคับ ไม่มีความชอบธรรม ไม่ได้รับค่าจ้างอย่างชอบธรรม ซึ่งนำไปสู่การเหยียมย่ำศักดิ์ศรีของพวกเขา  ยังคงมีบุคคลจำพวกนี้มากมายในโลก พวกเราพบในหนังสือพิมพ์เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ว่าในประเทศแถบเอเชีย ชายคนหนึ่งถูกโบยตีจนตาย ลูกชายของเขาคนหนึ่งทำงานได้ไม่ถึงครึ่งดอลล่าร์ต่อวันเพราะการที่เขาทำอะไรผิดบางอย่าง  การเป็นทาสของทุกวันนี้คือ “การไร้ศักดิ์ศรี” เพราะว่ากำจัดศักดิ์ศรีของมนุษย์ไปจากพวกเรา “ชีวิตต้องไม่เป็นเช่นนั้น ฉันทำงาน ฉันมีศักดิ์ศรีของฉัน”  ใช่!! แต่บรรดาพี่น้องของพวกท่านไม่ได้เป็นอย่างท่าน  “ใช่ครับ คุณพ่อ เป็นความจริง แต่นี่เป็นเรื่องไกลตัว และเพราะเป็นเรื่องที่อยู่ไกลตัวก็เป็นเรื่องยากที่ผมจะเข้าใจ  ทว่าสำหรับพวกเราที่อยู่ที่นี่… ขอให้พวกเราคิดถึงคนงาน  คิดถึงวันแรงงาน  ซึ่งหลายชีวิตทำงานด้วยค่าจ้างนิดเดียวไม่ใช่แค่ 8 หรือ 12 แต่เป็น 14 ชั่วโมงต่อวัน เหล่านี้เกิดที่นี่ในทุกวันนี้ ในโลก และก็ที่นี่ด้วย  ลองคิดถึงงานแม่บ้านดู ซึ่งไม่ได้รับค่าจ้างที่เป็นธรรม ไม่มีหลักประกันสังคม ไม่มีบำเหน็จบำนาญหลังเกษียณอายุการทำงาน  นี่ไม่ได้เกิดขึ้นแต่เฉพาะในภาคพื้นเอเชียแต่กับที่นี่ด้วย  ความอยุติธรรมทุกอย่างที่ปฏิบัติต่อคนงานเป็นการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีมนุษย์รวมถึงศักดิ์ศรีของผู้กระทำด้วย  ระดับความยุติธรรมในสังคมจะลดลงจนสุดท้ายจะเหลือแค่ระบบเผด็จการกับทาสเท่านั้น  ตรงกันข้ามกระแสเรียกที่พระเจ้าประทานให้พวกเรานั้นสวยงาม ที่จะสร้างสรรค์ ที่สร้างและฟื้นฟูขึ้นใหม่ ที่จะทำงาน ทว่าจะทำเช่นนี้ได้เมื่อสภาพเอื้ออำนวยและมีการให้ความเคารพต่อศักดิ์ศรีของมนุษย์

        วันนี้พวกเราร่วมใจกับเพื่อนมนุษย์ชายหญิงทั้งผู้ที่เชื่อและผู้ที่ไม่มีความเชื่อที่รำลึกถึงวันแรงงาน สำหรับผู้ที่ต่อสู้เพื่อที่จะมีความยุติธรรมในการทำงาน สำหรับนักธุรกิจที่ดีที่ทำงานด้วยความยุติธรรมแม้ว่าบางครั้งต้องขาดทุน  เมื่อสองเดือนที่แล้วพ่อได้รับโทรศัพท์จากชายคนหนึ่งในประเทศอิตาลีที่ ขอให้พ่อสวดภาวนาสำหรับเขาเพราะเขาไม่ต้องการที่จะปลดคนงานผู้ใดออกไปจากบริษัท เขากล่าวกับพ่อว่า “เพราะการปลดคนงานออกไปคนหนึ่งก็เท่ากับปลดตัวผมเอง”  นี่เป็นการรับรู้ในมโนธรรมของนักธุรกิจที่ดีหลายคนซึ่งปกป้องคนงานเสมือนลูกหลานของตนเอง  พวกเราสวดภาสนาสำหรับพวกเขาด้วย  พวกเราวิงวอนนักบุญยอแซฟ ซึ่งรูปของท่านในวัดน้อยแห่งนี้ในมือท่านนักบุญถือเครื่องไม้เครื่องมือในการทำงาน ขอให้ท่านนักบุญช่วยพวกเราต่อสู้เพื่อศักดิ์ศรีของการทำงาน เพื่อทุกคนจะไม้มีงานทำ เป็นงานที่เหมาะสม ไม่ใช่ทำงานเยี่ยงทาส ขอให้นี่เป็นความตั้งใจในคำภาวนาของวันนี้

        สมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิสทรงจบพิธีด้วยการอวยพรศีลมหาสนิทพร้อมกับเชิญบรรดาสัตบุรุษให้มีจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกัน