บทเทศน์ของสมเด็จพระสันตะปาปาฟรานซิส (ฉบับเต็ม)

        การเทศนาของเปโตรทิ่มแทงหัวใจของประชาชน “ผู้ที่พวกท่านเอาไปตรึงบนไม้กางเขนนั้น บัดนี้ทรงกลับเป็นขึ้นมาแล้ว” (เทียบ กจ. 2”36) เมื่อได้ยิน “เช่นนี้พวกเขาหัวใจแทบแตกสลาย จึงพูดกับเปโตรและอัครสาวกคนอื่นๆว่า “แล้วจะให้พวกเราทำอย่างไร?” (กจ. 2: 37) เปโตรกล่าวอย่างชัดเจนว่า “จงเป็นทุกข์เสียใจ จงเปลี่ยนวิถีชีวิต เพราะท่านที่ได้รับพันธสัญญาของพระเจ้า ท่านได้ละทิ้งพระบัญญัติของพระองค์ไป ท่านได้ทำความผิดหลายประการและหนึ่งในนั้นคือการบูชาพระเท็จเทียม… จงเป็นทุกข์เสียใจ จงหันกลับไปซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า” (เทียบ กจ. 2: 38)  นี่ทำให้พวกเราเข้าใจว่าการเป็นทุกข์เสียใจนั้นหมายความว่าอะไร นั่นคือความซื่อสัตย์  ความซื่อสัตของมนุษย์ในชีวิตนี้แล้วมักจะไม่ค่อยเป็นทัศนคติทั่วไปในชีวิตของพวกเรา    ซึ่งอาจจะมีการหลอกลวงที่ดึงดูดความสนใจของพวกเราและบ่อยครั้งพวกเราก็อยากจะติดตามการหลอกลวงเหล่านั้นทั้งในยามดียามร้าย  มีข้อความตอนหนึ่งในหนังสือปัญญาจารย์เล่มที่สองที่กินใจพ่อมาก จากบทที่ 12 ในตอนเริ่มต้นบันทึกว่า “มีการกล่าวว่าเมื่อมีการตั้งกฎเกณฑ์ที่เคร่งครัดขึ้น เรโฮโบอัม (Rehoboam) ก็ทอดทิ้งบัญญัติของพระเจ้าพร้อมกับชนชาติอิสราเอล (เทียบ 2 ปญจ. 12: 1)  พระคัมภีร์กล่าวไว้เช่นนี้  นี่คือความจริงทางประวัติศาสตร์ แต่ความจริงแล้วนี่เป็นความจริงสากล  บ่อยครั้งเมื่อพวกเรารู้สึกมีความปลอดภัยพอควร พวกเรามักจะเริ่มวางแผน และทีละเล็กทีละน้อยพวกเราก็เริ่มลืมพระเจ้า พวกเราเร่มไม่ซื่อสัตย์ ความปลอดภัยแบบไม่แน่นอนของตัวเราไม่ใช่เป็นสิงที่พระเจ้าประทานให้แต่นั่นเป็นพระเท็จเทียม  นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นกับกษัตริย์เรโฮโบอัม (Rehoboam) และประชากรอิสราเอล พวกเขารู้สึกปลอดภัยในอาณาจักรที่ตั้งขึ้นมา พวกเขาลืมพระบัญญัติแล้วหันกลับไปบูชาพระเท็จเทียม ใช่แล้ว พวกเราอาจกล่าวได้ว่า “คุณพ่อครับ ผมไม่ได้คุกเข่าต่อหน้าพระเท็จเทียมเลย”  บางทีลูกไม่ได้คุกเข่าก็จริงอยู่ แต่ความจริงก็คือว่าลูกๆแสวงหาและบูชาสิ่งปลอมหลายครั้งหลายหนในหัวใจของลูก หลายครั้งทีเดียว  ความปลอดภัยของลูกคือการเปิดประตูให้กับการบูชาพระเท็จเทียม ติดใจกับเรื่องราวที่ไม่จีรังยั่งยืน

        แต่ว่าความปลอดภัยของพวกเราเป็นความชั่วหรือ?  เพื่อที่จะมีความปลอดภัย ต้องให้รู้แน่ว่าพระเจ้าประทับอยู่กับพวกเรา  แต่เมื่อพวกเรารู้สึกมีความปลอดภัย พวกเราก็เริ่มยึดตัวเองเป็นจุดศูนย์กลางในชีวิต  พวกเราเริ่มทอดทิ้งพระเจ้าเฉกเช่นกษัตริย์เรโฮโบอัม (Rehoboam) พวกเรากลายเป็นคนที่ไม่ซื่อสัตย์  เป็นการยากที่จะดำรงอยู่ในความซื่อสัตย์  ประวัติศาสตร์ทั้งสิ้นของอิสราเอลและประวัติศาสตร์ทั้งปวงของพระศาสนจักรล้วนเต็มไปด้วยความไม่ซื่อสัตย์ เต็มไปด้วยการเห็นแก่ตัว เต็มไปด้วยความไม่ปลอดภัยที่ทำให้ประชากรของพระเจ้าทอดทิ้งพระเจ้า จากนั้นก็เสียความเชื่อไป เสียพระหรรษทานแห่งความเชื่อ  ในหมู่พวกเราและในหมู่ประชากรทั่วไปก็เช่นเดียวกัน แน่นอนว่าความเชื่อไม่ใช่คุณธรรมขั้นสูงหรือฤทธิ์กุศลที่ทุกคนอาจมีได้ คนหนึ่งไม่ซื่อสัตย์กับอีกคนหนึ่ง แล้วก็มีกับอีกคนหนึ่ง… “จงเป็นทุกข์เสียใจ จงหันกลับมาซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า” (เทียบ กจ. 2: 38)

        จากพระวรสารรูปแบบของความซื่อสัตย์ คือสตรีซื่อสัตย์ผู้นั้นซึ่งไม่เคยลืมพระเยซูคริสต์สำหรับสิ่งที่พระองค์ทรงกระทำกับตน  เธออยู่ที่นั่นอย่างสัตย์ซื่อต่อหน้าสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ ต่อหน้าความหายนะ เป็นความซื่อสัตย์ที่ทำให้เธอคิดว่า เธอสามารถที่จะแบกร่างของพระองค์ได้… (เทียบ ยน. 20: 15) เธอเป็นสตรีที่อ่อนแอ แต่ว่าซื่อสัตย์ รูปแบบความซื่อสัตย์ของมารีย์ มักดาเลนอัครสาวกแห่งอัครสาวกทั้งหลาย นี่เป็นตัวอย่างเด่นชัดมาก

        วันนี้ขอให้พวกเราวิงวอนขอพระหรรษทานแห่งความซื่อสัตย์ต่อพระเยซูคริสต์ ขอบคุณพระองค์จากหัวใจที่ทรงทำให้พวกเราปลอดภัยเมื่ออยู่กับพระองค์ แต่ขออย่าได้คิดว่านี่เป็นความปลอดภัย “ของตัวฉันเอง” แต่ขอให้มองข้ามความปลอดภัยส่วนตัวของพวกเราไปเสมอ วอนขอพระหรรษทานให้พวกเราซื่อสัตย์ต่อหน้าคูหาฝังศพ ต่อหน้าความล้มเหลวในสิ่งหลอกลวงในชีวิตต่างๆนานา ขอให้ในชีวิตเป็นความซื่อสัตย์ที่คงอยู่เสมอ แต่นั่นไม่ใช่ของง่ายที่จะดำรงไว้  ขอให้เป็นองค์พระเยซูคริสต์ซึ่งเป็นผู้ที่จะดำรงความซื่อสัตย์ไว้ในตัวของพวกเรา

        สมเด็จพระสันตะปาปาทรงจบด้วยการอวยพรศีลมหาสนิทและทรงเชื้อเชิญสัตบุรุษให้ร่วมจิตใจเป็นเอกภาพในพระศาสนจักร

ต่อไปนี้เป็นพระดำรัสของสมเด็จพระสันตะปาปาตามด้วยการอธิษฐานภาวนาเพื่อจิตใจที่เป็นหนึ่งเดียวกัน

        ข้าแต่พระเยซูคริสต์ ลูกขอกราบลง ณ แทบพระบาทของพระองค์ ลูกขอมอบการเป็นทุกข์ถึงบาปจากใจจริงของลูก ดวงใจที่มัวแต่สาละวนอยู่กับสิ่งที่ไม่เป็นเรื่องอันไร้สาระต่อหน้าพระพักตร์พระองค์  ลูกขอกราบนมัสการพระองค์ในศีลศักดิ์สิทธิ์แห่งความรักของพระองค์ ในขณะที่กำลังรอที่จะรับความสุขแห่งศีลมหาสนิท ลูกปรารถนาที่จะรับพระองค์ทางจิตวิญญาณ  ข้าแต่พระเยซูคริสต์ โปรดเสด็จมายังลูกเพื่อลูกจะได้เข้าไปหาพระองค์  ขอให้ความรักของพระองค์จงเผาตัวลูกทั้งในชีวิตและในความตาย ลูกเชื่อในพระองค์ ลูกไว้ใจในพระองค์ ลูกรักพระองค์ อาแมน

        ก่อนออกจากวัดน้อยซึ่งยกถวายให้กับพระจิต ได้มีการขับร้องเพลงแม่พระที่ใช้มาเก่าแก่โบราณ คือบท “Regina Caeli” ซึ่งนิยมขับร้องกันในเทศกาลปัสกา