วันอาทิตย์ใบลาน
พระทรมานขององค์พระผู้เป็นเจ้า
 13 เมษายน  2014

บทอ่านการแห่ใบลาน  มธ  21: 1-11
มิสซา  อสย  50: 4-7  ;  ฟป  2: 6-11  ;   มธ  26: 14-27: 66
พระวรสารสัมพันธ์กับ  คำสอนพระศาสนจักรคาทอลิก (CCC)   333, 363, 441, 443, 500, 515, 536
ประมวลคำสอนด้านสังคมของพระศาสนจักร  (CSDC)   183, 454
จุดเน้น  “พระอาจารย์ต้องการใช้มัน”

ในตอนเริ่มพิธีเสกใบลาน  เราฟังเรื่องราววันอาทิตย์ใบลาน  พระเยซูเจ้าเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็ม  โดยประทับบนหลังลา  ซึ่งพระองค์ได้สั่งศิษย์สองคนให้ไปนำมา  เป็นแม่ลาที่มีลูกอยู่ด้วย  ในสมัยพระเยซูเจ้า  เขาใช้ลาเป็นพาหนะสำหรับการเดินทาง  เหมือนเราใช้รถยนต์ในปัจจุบัน  พี่น้องจะรู้สึกอย่างไรถ้าออกจากวัดแล้วพบว่ารถของพี่น้องหายไป

เจ้าของสัตว์ก็คงรู้สึกไม่แฮปปี้ที่มีคนมาขโมยสัตว์ของเขาไป  พระเยซูเจ้าจึงบอกศิษย์สองคนนั้นให้กล่าวซื่อๆ ว่า “พระอาจารย์ต้องการใช้มัน”  ในพระวรสารนักบุญมัทธิว  ต้นฉบับเขียนเป็นภาษากรีก  คำว่า  พระอาจารย์  ภาษากรีก คือ กีรีออส  ซึ่งหมายความว่า  องค์พระผู้เป็นเจ้า  เป็นครั้งแรกในพระวรสารนักบุญมัทธิว  ที่พระเยซูเจ้าใช้ชื่อนี้สำหรับเรียกพระองค์เอง  พระองค์ทรงใช้สิทธิของบรรดากษัตริย์เหมือนสมัยโบราณ  ที่ใช้ในการเดินทาง

ในสมัยของพระเยซูเจ้า  เวลากษัตริย์ได้รับชัยชนะและเสด็จกลับจากการรบจะประทับบนม้า  แต่พระเยซูเจ้าแตกต่างจากกษัตริย์อื่นๆ  พระองค์ทรงตรัสว่า  “เรามาไม่ใช่ให้คนอื่นรับใช้  เหมือนกษัตริย์อื่นทุกพระองค์  แต่เรามาเพื่อรับใช้และมอบชีวิตเป็นค่าไถ่ของคนจำนวนมาก”  ดังนั้น  พระองค์ทรงเลือกประทับบนหลังลา  ที่คนส่วนใหญ่ใช้กันได้ง่ายๆ

ประชาชนต่างโห่ร้องว่า “โฮซานนา  แด่โอรสของกษัตริย์ดาวิด”  ดาวิดได้เป็นกษัตริย์ที่มีชื่อเสียงและยิ่งใหญ่ที่สุดของอิสราเอล  โอรสของพระองค์มีส่วนรับมรดกในราชวงศ์  ประชาชนจึงยืนยันต้อนรับด้วยการเอาเสื้อคลุมมาปูบนหลังลาและตามทางเดิน  พร้อมกิ่งไม้มาวางตามทางเดิน

ในศีลล้างบาป  พระเยซูกษัตริย์ของเรา  ได้เรียกร้องเราแต่ละคน  พระองค์ปกมือเหนือเรา  มอบความรักให้  เพื่อเราจะนำความรักนั้นไปยังผู้ที่กระหายความรักแท้  พระองค์ได้มอบแสงสว่างของพระจิตเจ้าให้เราส่องสว่างในโลกที่มืดมิด  “แสงสว่างของท่านต้องส่องแสงต่อหน้ามนุษย์  เพื่อคนทั้งหลายจะได้เห็นกิจการดีของท่าน  และสรรเสริญพระบิดาของท่านผู้สถิตในสวรรค์” (มธ 5:16)

พี่น้องบางคนอาจกำลังคิดว่า  “เป็นคำสั่งที่เรียกร้องมาก”  ใช่แล้ว  เป็นคำสั่งที่เรียกร้องมาก  ยิ่งทำให้ยากขึ้นอีก  เพราะบาปของเรา  แต่เป็นไปได้ครับ  เมื่อท่านท้อใจและคิดว่าการนำความรักและแสงสว่างของพระเยซูเจ้าไปสู่โลกที่กระหายความรักและมืดมน  เป็นเรื่องหนักมากเกินไปสำหรับคนบาปยากจนและอ่อนแออย่างฉัน  จงรู้ไว้ว่า   คนอื่นอีกมากมายก็คิดเช่นนี้  แต่ทำไมหลายคนกลายเป็นนักบุญ (ผู้ศักดิ์สิทธิ์) ที่พระเจ้าเท่านั้นทรงทราบ  โปรดระลึกเสมอว่า  แม้นักบุญท่านก็มีอดีต  แต่คนบาปทุกคนก็มีอนาคต (มีความหวัง)

บิชอปวีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Homilies  โดย Catholic  Diocese  of  Lansing,
(เมษายน – มิถุนายน 2014), หน้า 153-154.