มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ เป็นสุดยอดของนักเรียกร้องสิทธิของการเป็นพลเมืองในประเทศสหรัฐอเมริกา เขาเป็นนายชุมพาที่ได้ต่อสู้เพื่อความเสมอภาคและอิสรภาพให้กับชาวนิโกรในประเทศนี้ น่าเศร้าที่เขาถูกลอบยิงจนถึงแก่ความตายเมื่อวันที่ 4 เมษายน ค.ศ.1968 แต่หนึ่งวันก่อนตาย เขาได้ปราศรัยไว้ดังนี้

“เรายังมีวันที่ยากลำบากอีกมากที่รอเราอยู่ แต่มันไม่มีความหมายสำหรับฉันในขณะนี้ เพราะว่าฉันได้ขึ้นมาอยู่บนยอดเขาแล้ว… ฉันก็เหมือนคนอื่นๆ ที่อยากมีชีวิตที่ยืนยาว… แต่ขณะนี้ฉันไม่วิตกกังวลกับมันแล้ว ฉันเพียงต้องการทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า และพระองค์ทรงอนุญาตให้ฉันขึ้นมาบนภูเขา ฉันสามารถมองไปรอบๆ และได้เห็นแผ่นดินแห่งพระสัญญาแล้ว ฉันอาจจะไม่ได้เข้าไปพร้อมกับพวกท่าน แต่ฉันอยากให้พวกท่านรู้ว่า เราในฐานะประชาชนคนหนึ่งจะได้เข้าไปในดินแดนแห่งพระสัญญา”

ที่น่าประทับใจเกี่ยวกับชายคนนี้คือ แม้ในขณะที่เขากำลังเผชิญกับความตายของเขาเอง แต่เขากลับไม่วิตกกังวล สิ่งที่เขาต้องการทำคือ กระทำตามพระประสงค์ของพระเจ้า (John Rose, John’s Sunday Homilies –Cycle C –p.34)

และนี่ก็เป็นคำตอบหลักๆ ของพระเยซูเจ้าในการต่อสู้กับปีศาจที่มาประจญพระองค์ นั่นก็คือ การทำตามพระประสงค์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า การดำรงชีพด้วยพระวาจาทุกคำที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระเจ้า การกราบนมัสการและรับใช้พระองค์แต่เพียงผู้เดียว และอย่าทดลององค์พระผู้เป็นเจ้า ที่สำคัญพระเยซูเจ้าทรงมีชัยชนะเหนือการประจญของปีศาจ

เราอยู่ในสัปดาห์แรกของเทศกาลมหาพรต หมายความว่าเราเข้าสู่ช่วงเวลา 40 วัน ที่เราจะใช้เวลาในการพินิจพิจารณาตัวของเราเองว่าเป็นเช่นไร เรามีความสัมพันธ์ที่ดีกับองค์พระผู้เป็นเจ้าและกับเพื่อนมนุษย์หรือไม่ เป็นช่วงเวลาปลีกวิเวกที่เราต้องค้นหาตัวเอง พยายามออกห่างจากความวุ่นวายต่างๆ ของโลกนี้ เพื่อจะได้รู้จักตัวเองดียิ่งขึ้น และเพื่อจะได้ใกล้ชิดพระเจ้ามากยิ่งขึ้น

ยังเป็นช่วงเวลาที่เราควรจะฟังและอ่านพระวาจาของพระเจ้ามากขึ้น พระศาสนจักรก็เรียกร้องให้เรารู้จักทำพลีกรรม ทำบุญให้ทาน จำศีลอดอาหาร และภาวนาอย่างเข้มข้น เพราะช่วงเวลานี้ แม้เราจะตั้งใจทำความดีหลายประการ แต่ปีศาจก็จะมาประจญเราในทุกๆ ประการด้วย นักบุญลูกาเล่าให้ฟังว่าพระเยซูเจ้าทรงถูกปีศาจผจญสี่สิบวัน และผจญในทุกเรื่อง ไม่ได้เรื่องนี้ ก็เปลี่ยนเป็นเรื่องนั้น ฯลฯ จนในที่สุด เมื่อเห็นว่าสู้พระเยซูเจ้าไม่ได้สักเรื่องเดียว จึงร้อง “ถอยดีกว่า” แต่ไม่ได้หมายความว่าจะหายหน้าไปเลย มันยังรอจนกว่าจะถึงเวลาที่เหมาะสม

เรื่องที่พระเยซูเจ้าทรงถูกประจญและทรงได้รับชัยชนะนั้น น่าจะก่อให้เกิดกำลังใจกับพวกเราเป็นอย่างยิ่ง เหตุเพราะทุกๆ วันนี้ ปีศาจมันก็ยังประจญพวกเราตลอดเวลา เรื่องที่มันประจญก็หนีไม่พ้นเรื่องเหล่านี้ เช่นว่า ให้มนุษย์แสวงหาอาหารให้อิ่มล้น โดยลืมการแบ่งปันให้ผู้อื่น ให้มนุษย์แสวงหาอำนาจเหนือผู้อื่น ทำตัวเป็นนายเหนือคนอื่นๆ แทนที่จะเป็นผู้รับใช้แบบพระเยซูเจ้า และให้มนุษย์แสวงหาอัศจรรย์ เครื่องหมายจากสวรรค์ มิฉะนั้นก็จะพากันละทิ้งพระเจ้า แทนที่จะนอบน้อมเชื่อฟังพระเจ้าอย่างไม่มีเงื่อนไข เช่นที่พระเยซูเจ้าได้ทรงกระทำตามแผนของพระบิดา โดยยอมสิ้นพระชนม์บนกางเขน เป็นต้น

ประการสุดท้าย เรื่องการประจญพระเยซูเจ้าในถิ่นทุรกันดารของปีศาจ สอนเราว่า เราสามารถเอาชนะการประจญนั้นได้ ถ้าเราปฏิบัติตนตามแบบอย่างของพระเยซูเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง พระประสงค์ของพระเป็นเจ้าต้องมาก่อนสิ่งอื่นใด