นี่เป็นเรื่องเล่าของชาวไอริช ในสมัยนั้นได้เกิดการอดอยาก ไม่มีมันฝรั่งกิน ไม่ใช่ข้าวยากหมากแพงที่รู้จักกันดีในปี 1847 แต่เป็นภัยอันตรายที่ได้ติดตามมา: ความหิวโหย, ความยากจน. หนี้สินพะรุงพะรัง, การถูกขับออกจากที่อยู่อาศัย, การอพยพออกนอกประเทศ, กำลังคุกคามประเทศไอร์แลนด์ ในปีนั้นฝนตกหนัก ไม่มีทีท่าว่าจะหยุด ได้ทำลายพีชพันธ์ธัญญาหาร โดยเฉพาะการเพาะปลูกมันฝรั่งอย่างสิ้นเชิง การขาดแคลนอาหารก็อุบัติขึ้นในปี 1879

น็อคเป็นหมู่บ้าน มีกระท่อมปูด้วยหลังคาจากและกำแพงทำด้วยปูนขาว วัดเป็นรูปกางเขน และโรงเรียนเล็กๆ 2 หลัง หลังหนึ่งสำหรับเด็กชาย และอีกหลังหนึ่งสำหรับเด็กหญิง ชาวบ้านเป็นคนศรัทธา ยากจน และสุภาพอ่อนโยน

ในหมู่บ้านน็อคเมื่อวันที่ 21 สิงหาคม 1879 ตอนเย็นฝนได้เทลงมาจากท้องฟ้า พระนางพรหมจารีมารีย์ได้ประจักษ์มาพร้อมกับนักบุญยอเซฟ นักบุญยอห์นผู้ประพันธ์พระวรสาร และลูกแกะพระเจ้า
การประจักษ์ได้เกิดขึ้นประมาณ 20.00 น. ที่หลังคาหน้าจั่วของวัด ชาวบ้าน 20 คนได้เห็นภาพประจักษ์ ทั้งนี้ชาวบ้าน 15 คนได้เป็นสักขีพยานอย่างเป็นทางการ กลุ่มชนที่ได้เห็นแม่พระประจักษ์มีตั้งแต่เด็กๆจนถึงคนสูงอายุ

พระนางมารีย์ไม่ได้ตรัสแม้แต่คำเดียว ทรงยืนตัวตรง บนพระเศียรมีมงกุฎทองคำ พระนางยกพระหัตถ์ทั้งสองขึ้นสูงระดับหัวไหล่ ทรงจ้องมองท้องฟ้าข้างบน เหมือนเข้าภวังค์

ทางซ้ายมือของพระนางมีนักบุญยอเซฟกำลังพนมมือในท่าสวดภาวนา ศีรษะของท่านก้มเล็กน้อยไปทางพระนาง ทางขวามือใกล้กับพระนาง มีนักบุญยอห์นสวมชุดพระสังฆราช มือข้างหนึ่งถือพระคัมภีร์และอีกข้างหนึ่งยกขึ้นเหมือนกำลังเทศนาอยู่ ทางขวามือของนักบุญยอห์น ลูกแกะพระเจ้ายืนอยู่บนแท่นเปล่าๆ มีไม้กางเขนอยู่ข้างหลัง มีทูตสวรรค์และดวงดาวปรากฎอยู่บนท้องฟ้า

เป็นเวลานาน 2 ชั่วโมง สักขีพยานการประจักษ์ได้สวดสายประคำ หรือสวดภาวนาอย่างเงียบๆ จนกระทั่งรูปภาพอันสว่างไสวเจิดจ้าจากสวรรค์ ได้อันตรธานหายไป

ข่าวแม่พระประจักษ์ได้แพร่สะพัดอย่างรวดเร็ว ฝูงชนได้เดินทางมาชุมนุมกันที่หมู่บ้านเล็กๆ คนหูหนวก ตาบอด และพิการ ได้รับการรักษาหายจากโรค ในเวลาแห่งการทดลองความทุกข์ร้อนได้รับการบรรเทา โดยความหวังที่ว่าสิ่งดีงามกำลังมาเยือนเขาทั้งหลาย
ในไม่ช้า เจ้าหน้าที่พระศาสนจักรได้ยอมรับการประจักษ์ที่หมู่บ้านน็อค ได้มีการสร้างวัดถวายแด่แม่พระ ปัจจุบันประชาชนกว่า 1.5 ล้านคนจากทั่วโลกมาแสวงบุญที่น็อคทุกๆปี

บุญราศีสมเด็จพระสันตะปาปายอห์นปอลที่ 2 และบุญราศีคุณแม่เทเรซาแห่งกัลกัตตาได้เคยมาสวดภาวนาในวัดแม่พระประจักษ์ ติดกับหลังคาหน้าจั่วของวัดเก่า ที่นั่นตั้งรูปพระนางมารีย์ นักบุญยอเซฟ นักบุญยอห์น และลูกแกะพระเจ้า ทำด้วยหินอ่อน

ภาพประจักษ์แห่งหมู่บ้านน็อคเป็นการเตือนประชากรของพระเป็นเจ้าเรื่องการไถ่บาปมนุษยชาติ ที่มีศีลมหาสนิทเป็นจุดศูนย์กลางแห่งชีวิต พระนางมารีย์นำเราไปพบพระบุตรของพระนาง พระเยซูเจ้า ลูกแกะพระเจ้า ถูกฆ่าเป็นเครื่องบูชาถวายแด่พระบิดาเจ้า และบัดนี้พระองค์ทรงกลับคืนชีพและมีชัยชนะต่อปิศาจและความตาย พระองค์ทรงประทานพระกายและพระโลหิตของพระองค์ ในรูปปังและเหล้าองุ่น เป็นอาหารหล่อเลี้ยงวิญญาณเรา

การประจักษ์ของพระแม่มารีย์ ณ สักการสถานแห่งน็อค แม่พระไม่ได้ตรัสข้อความใดดังเช่นที่ทรงเตือนในการประจักษ์ที่อื่น นักวิชาการได้ตีความว่า พระนางเพียงแต่เตือนเราให้ระลึกถึงสมบัติล้ำค่าที่เราได้ครอบครองอยู่แล้ว พระนางประจักษ์มาท่ามกลางเราเพื่อยืนยันว่า พระนาง คือ มารดาของเรา ทรงอยู่ใกล้ชิดความทุกข์ร้อนของเรา สวดภาวนากับเราและเพื่อเรา บางทีพระนางอาจจะบอกเรามากกว่านั้น

ชาวบ้านน็อคซึ่งแม่พระได้มาประจักษ์ เจริญชีวิตอย่างธรรมดา ไม่เหมือนพวกเรา เขาไม่ได้จมอยู่ในข่าวสาร ตั้งแต่ตื่นจนเข้านอน
เขาไม่มีแผ่นป้ายใหญ่โตโฆษณาขายสินค้าหรูหรา, การพาณิชย์ข่าวสาร, นิตยสารมีหน้าปกเป็นเงามันสวยงาม และอินเตอร์เนท
ด้วยเหตุนี้ ความเชื่อก็เกิดขึ้นอย่างง่ายดาย แต่พวกเราผู้ซึ่งดำรงชีวิตในยุคข่าวสารท่วมโลก บางครั้งอาจเรียนจากหมู่บ้านน็อค เราอาจจมอยู่ในข่าวสาร แต่เรากำลังแสวงหาความจริงหรือเปล่า? ลูกหลานของเราได้รับการฝึกฝนให้รู้จักใช้เครื่องคอมพิวเตอร์ แต่เขาทั้งหลายได้รับการอบรมสั่งสอนให้รู้จักปฏิบัติข้อความเชื่ออย่างดีหรือเปล่า?

บางที การนิ่งเงียบของแม่พระแห่งน็อคอาจบอกเราให้อยู่นิ่งๆ เข้าสมาธิในชีวิตประจำวันของเรา ถึงแม้เราอยู่ท่ามกลางชีวิตครอบครัวอันพลุกพล่าน ให้เรารำพึงถึงความจริงแท้ชั่วนิรันดรของพระคริสตเจ้า เราจำเป็นต้องเข้าภวังค์เหมือนอย่างที่พระนางได้ทรงดื่มด่ำกับการภาวนาที่น็อค แล้วความจริงก็จะจมลึกลงในดวงใจและจิตใจของเรา และแทนที่ข่าวสารประจำวัน สารของลูกแกะพระเจ้าจะเป็นแสงสว่างส่องทางเรา