ข้อความจากพระวรสารโดยนักบุญยอห์น (ยน. 12: 44-50) ทำให้พวกเราเห็นความใกล้ชิดที่มีอยู่ระหว่างพระเยซูคริสต์กับพระบิดา พระเยซูคริสต์ทรงกระทำสิ่งที่พระบิดาเจ้าขอให้พระองค์กระทำ เพราะฉะนั้นพระองค์จึงตรัสว่า “ผู้ที่เชื่อเราไม่ได้เชื่อในตัวเรา แต่เชื่อในพระองค์ผู้ที่ทรงส่งเรามา (ข้อ 44) แล้วพระองค์ทรงระบุพันธกิจของพระองค์ “เรามาดุจแสงสว่างของโลกเพื่อผู้ที่เชื่อในเราจะไม่อยู่ในความมืด” (ข้อ 46) พระองค์ทรงแสดงพระองค์ดุจเป็นแสงสว่าง พันธกิจของพระเยซูคริสต์คือส่องสว่าง พระองค์ตรัสว่า “เราเป็นแสงสว่างของโลก” (ยน. 8: 12)   ประกาศกอิสยาห์ได้ทำนายถึงแสงสว่างนี้ “ประชากรที่เดินอยู่ในความมืดได้เห็นแสงสว่างที่ยิ่งใหญ่” (ข้อ 9: 1) นี่เป็นพันธสัญญาแห่งแสงสว่างที่จะประทานความสว่างให้แก่มวลมนุษย์ และยังเป็นพันธกิจของอัครสาวกที่จะต้องนำแสงสว่างนี้ไปสู่โลก เปาโลพูดกันกษัตริย์อากริปปาว่า “ข้าพเจ้าได้รับการเลือกสรรให้มามอบความสว่าง มิใช่แสงสว่างของข้าพเจ้า แต่เป็นแสงสว่างของอีกผู้หนึ่ง ข้าพเจ้าต้องนำแสงสว่างนี้มามอบให้กับประชากร” (เทียบ กจ. 26: 18) นี่เป็นพันธกิจของพระเยซูคริสต์ที่จะนำแสงสว่างมา และเป็นพันธกิจของอัครสาวกที่ต้องนำแสงสว่างของพระเยซูคริสต์นี้เพื่อส่องสว่างให้กับโลก เพราะว่าโลกตกอยู่ในความมืด

        ทว่าประเด็นเกี่ยวกับแสงสว่างของพระเยซูคริสต์คือ แสงสว่างของพระองค์ไม่ได้รับการยอมรับ ตั้งแต่เริ่มต้นพระวรสารของนักบุญยอห์น ซึ่งได้กล่าวไว้อย่างชัดเจน “พระองค์เสด็จมาเพื่อคนของพระองค์ แต่คนของพระองค์ไม่ยอมรับพระองค์ พวกเขารักความมืดมากกว่าแสงสว่าง” (เทียน ยน. 1: 9-11) การคุ้นเคยกับความมืดและการดำเนินชีวิตอยู่ในความมืด พวกเขาไม่สามารถที่จะยอมรับความสว่าง พวกเขาเป็นทาสของความมืด และนี่คือการดิ้นรนต่อสู้ของพระเยซูคริสต์เสมอ เพื่อที่ส่องสว่าง เพื่อที่ทำให้ทุกสิ่งถูกมองอย่างที่เป็น ทำให้เกิดอิสรภาพมองเห็นความจริง ที่จะติดตามความจริงด้วยแสงสว่างของพระเยซูคริสต์

        เปาโลมีประสบการณ์แห่งการเดินข้ามจากความมืดสู่ความสว่าง เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงเสด็จไปพบเขาที่กำลังเดินทางไปตามถนนสู่เมืองดามัสคัส  ขณะนั้นเขายังตาบอดอยู่  แสงสว่างของพระเยซูคริสต์ทำให้เขาตาบอด หลังจากไม่กี่วันที่เซาโลได้รับศีลล้างบาปเขาก็ได้รับแสงสว่าง (เทียบ กจ. 9: 1-19)  เปาโลมีประสบการณ์นี้ของการข้ามจากการเป็นคนตาบอดไปสู่แสงสวาง นี่เป็นการเดินข้ามของพวกเราด้วย  ซึ่งพวกเราได้รับโดยศีลศักดิ์ศิทธิ์คือศีลล้างบาป  ดังนั้นตั้งแต่คริสตศตวรรษแรกๆ ศีลล้างบาปจึงได้รับการขนานนามว่าเป็นเครื่องหมายศักสิทธิ์ที่ประทาน “ความสว่าง”  (Cf. Saint Justin, Apologue I, 61, 12)  เพราะว่า การล้างบาปประทานความสว่าง “ทำให้พวกเราเข้าไป” นั่นคือเหตุผลที่ในจารีตพิธีศีลล้างบาปพวกเราจึงมอบเทียนที่จุดไว้และมอบให้พ่อแม่ทูนหัวเพื่อที่ทารกจะได้รับแสงสว่าง  พระเยซูคริสต์นำแสงสว่างมาให้ แต่ว่าประชากรไม่ยอมรับแสงสว่าง พวกเขาคุ้นเคยกับความมืดจนดูเหมือนว่าแสงสว่างรบกวนพวกเขา พวกเขาไม่สามารถเดินก้าวหน้าต่อไปได้ (เทียบ ยน. 1: 1-11) และนี่คือหายนะแห่งบาปของพวกเรา บาปทำให้พวกเราตาบอด และพวกเราไม่สามารถที่จะทนแสงสว่างได้ เพราะดวงตาของพวกเราป่วยพิการ พระเยซูคริสต์ตรัสอย่างชัดเจนในพระวรสารโดยนักบุญมัทธิวว่า “ถ้าดวงตาของท่านเป็นปกติดี สรรพางค์กายของท่านก็จะสว่างไปด้วย แต่ถ้าดวงตาของท่านไม่ดีหรือผิดปกติ สรรพางค์กายของท่านก็จะมืดไปด้วย ฉะนั้นถ้าความสว่างในตัวท่านอยู่ในสภาพมืดไปแล้ว ความมืดยิ่งจะมืดมิดสักเพียงใด” (มธ. 6: 22-23)   การกลับใจคือการเดินข้ามจากความมืดสู่ความสว่าง แต่อะไรเล่าที่ทำให้ดวงตาที่ป่วยซึ่งเป็นดวงตาแห่งความเชื่อ?  ดวงตาของพวกเราเจ็บป่วย:   อะไรคือต้นเหตุที่ทำให้ดวงตาแห่งใจบอด?  ความชั่ว เจตนารมณ์แบบโลกียวิสัย ความเย่อหยิ่งจองหอง ความชั่วคือต้นเหตุรวมด้วยกันสามสิ่ง – ความชั่ว ความเย่อหยิ่ง และจิตใจที่เป็นโลกียวิสัย จะนำพาท่านไปสังคมกับผู้อื่นเพื่อที่อยู่อย่างหลบๆซ่อนๆในความมืด  บ่อยครั้งพวกเราพูดกันถึงพวกมาเฟีย  นี่แหละมาเฟีย แต่ยังมี “มาเฟียฝ่ายจิต” ด้วย มี “มาเฟียของบ้าน” ที่ไปมาหาสู่กันเพื่อปิดซ่อนตัวเอง และเพื่อที่จะอยู่ในความมืด  ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะดำเนินชีวิตในแสงสว่าง แสงสว่างทำให้พวกเขาเห็นสิ่งที่น่าเกลียดหลายประการในตัวตนเองที่พวกเราไม่อยากเห็น ซึ่งได้แก่ความชั่วและบาป… ขอให้พวกเราคิดถึงสิ่งที่ชั่วๆในตัวของพวกเราเอง คิดถึงความเย่อหยิ่งของพวกเรา วิสัยทัศน์ที่เป็นแบบโลกียวิสัยของพวกเรา  สิ่งเหล่านี้ทำให้พวกเราตาบอด และผลักดันพวกเราให้ออกไปพ้นแสงสว่างของพระเยซูคริสต์

        แต่ถ้าพวกเราคิดถึงสิ่งเหล่านี้ พวกเราจะไม่เอาหัวไปชนกำแพง ไม่เลย  พวกเราจะพบกับทางออก เพราะพระเยซูคริสต์ตรัสว่าพระองค์เป็นแสงสว่าง และ “เรามาในโลกไม่ใช่เพื่อที่จะพิพากษา แต่เพื่อที่จะช่วยให้โลกรอด” (เทียบ ยน. 12: 46-47)  พระเยซูคริสต์ผู้เป็นแสงสว่างตรัสว่า “จงมีความกล้าหาญ ยอมให้ท่านได้รับแสงสว่าง ให้ท่านมองเห็นสิ่งที่ท่านมีอยู่ภายใน เพราะเราจะนำท่านให้ก้าวไปข้าหน้าเพื่อที่จะช่วยให้ท่านรอด  เราไม่ตัดสินท่าน เราจะช่วยให้ท่ารอด” (ข้อ 47)  พระเยซูคริสต์จะช่วยให้พวกเราหลุดพ้นจากความมืดภายใน จากความมืดในการดำเนินชีวิตประจำวัน จากชีวิตสังคม ชีวิตการเมือง ทั้งชีวิตระดับชาติและระดับนานาชาติ… แม้มีความมืดมิดภายในชีวิต พระเยซูคริสต์จะทรงช่วยพวกเรา แต่พระองค์ขอให้พวกเรามองเห็นปัญหาที่ทำให้ชีวิตมืดซะก่อนก่อน ให้กล้าที่จะมองและออกความมืดของพวกเราเพื่อที่แสงสว่างของพระองค์จะสามรรถเข้าไปและช่วยพวกเราให้ได้รอด

        ขอให้พวกเราจงอย่ากลัวพระเยซูคริสต์ พระองค์ทรงเป็นองค์แห่งความดี พระองค์ทรงสุภาพอ่อนโยน พระองค์ทรงประทับอยู่ใกล้พวกเรา พระองค์เสด็จมาเพื่อช่วยให้พวกเรารอด ขอให้พวกเราอย่าได้เกรงกลัวแสงสว่างของพระเยซูคริสต์

สมเด็จพระสันตะปาปาทรงจบพิธีด้วยการอวยพรศีลมหาสนิทพร้อมกับเชื้อเชิญบรรดาสัตบุรุษให้ร่วมจิตใจเป็นหนึ่งเดียวกัน