พระองค์มิไดจำกัดเสรีภาพของพวกเราแต่ปล่อยให้พวกเราเป็นอิสระ  พระองค์มิได้ปฏิบัติต่อพวกเราเหมือนคนแปลกหน้า แต่ทรงรับบาปทุกประการของพวกเราไว้กับพระองค์  พระองค์กระทำสิ่งเหล่านี้เพื่อที่พวกเราจะได้มองไปยังไม้กางเขน  ขอให้พวกเราเปิดพระวรสารอ่านและรำพึง ในทุกวันนี้พวกเราถูกกักตัวให้ต้องอยู่แต่ในบ้าน  พวกเรามีสองสิ่งนี้ในมือของเรา คือไม้กางเขนที่เราพิศเพ่งและพวกเราเปิดพระวรสาร ขอให้พวกเรายึดถือเอาสองสิ่งนี้เป็นพิธีกรรมสำคัญภายในบ้าน เพราะทุกวันนี้พวกเราไม่สามารถไปวัดได้ ดังนั้นอย่าลืม 1) ไม้กางเขนและ 2) พระวรสาร!

ในพระวรสารพวกเราอ่านว่า เมื่อประชานแห่กันไปพบพระองค์เพื่อที่จะแต่งตั้งให้พระองค์เป็นกษัตริย์ นี่เป็นเพียงตัวอย่าง  หลังจากพระองค์ทรงกระทำอัศจรรย์ทวีขนมปังแล้วพระองค์ก็จากไป (เทียบ ยน. 6: 15) และเมื่อปีศาจต้องการให้พระองค์แสดงความยิ่งใหญ่แห่งพระเจ้า พระองค์บอกให้มันเงียบ (เทียบ มก. 1: 24-25) ทำไมหรือ? เพราะพระเยซูคริสต์ไม่ต้องการให้มีการเข้าใจผิด พระองค์ไม่ต้องการให้ประชาชนสับสนถึงพระเจ้าเที่ยงแท้ ผู้ทรงสุภาพถ่อมตนเมื่อเทียบกับพระเท็จเทียม พระปลอมๆแห่งโลกที่ต้องการอวดตัวเองและใช้อำนาจบังคับ แสดงอำนาจโอ้อวด พระองค์มิใช่ปิศาจ พระองค์เป็นพระเจ้าที่เสด็จมารับสภาพมนุษย์เฉกเช่นพวกเราและพระองค์ทรงแสดงตนเองเยี่ยงมนุษย์คนหนึ่ง  แต่ด้วยพลังแห่งความเป็นพระเจ้าของพระองค์  ตรงกันข้ามอัตลักษณ์ของพระเยซูคริสต์ถูกประกาศอย่างสง่างามในพระวรสารเมื่อใด?  เมื่อนายร้อยกล่าวว่า “จริงแท้แน่นอน พระองค์เป็นบุตรของพระเจ้า”  มีการพูดเช่นนั้นเมื่อพระองค์ทรงมอบชีวิตของพระองค์บนไม้กางเขน เพื่อพวกเราจะได้ไม่ผิดพลาดอีกต่อไป พวกเราจะได้เห็นอย่างชัดเจนว่าพระเจ้าทรงไร้ขอบเขตในความรัก และไม่มีทางอื่นนอกจากหนทางนี้เท่านั้น นี่เป็นธรรมชาติของพระองค์เพราะพระองค์ทรงมีพระประสงค์ให้ต้องเป็นเช่นนั้น เพราะพระองค์เป็นองค์แห่งความรัก  พวกเราบางคนอาจแย้งว่า “ฉันจะไปพึ่งอะไรได้กับพระเจ้า ผู้ที่อ่อนแอที่ตายไปแล้วบนกางเขน?  ฉันอยากเห็นพระเจ้าที่เข้มแข็ง ฉันอยากพบพระเจ้าผู้ทรงพลัง!” แต่พวกท่านทราบไหมว่า อำนาจของโลกนี้จะผ่านพ้นไปในขณะที่ความรักจะยังคงอยู่ตลอดเวลา มีแต่เพียงความรักเท่านั้นที่ปกป้องชีวิต ความรักเท่านั้นโอบอุ้มความอ่อนแอของพวกเรา แล้วเปลี่ยนความอ่อนแอให้เป็นความเข้มแข็ง  นี่เป็นความรักของพระเจ้าองค์ปัสกาทรงเยียวยาความบาปของพวกเราด้วยการให้อภัยของพระองค์ผู้ทรงกระทำให้ความตายเป็นหนทางสู่ชีวิต ผู้ทรงเปลี่ยนความหวาดกลัวของพวกเราให้เป็นความไว้วางใจ ความสิ้นหวังให้เป็นความหวัง  ปัสกาบอกพวกเราว่าพระเจ้าสามารถที่จะเปลี่ยนทุกสิ่งให้เป็นความดีงามได้ สำหรับพระองค์แล้วพวกเราสามารถเชื่อมั่นได้ว่าทุกสิ่งจะผ่านไปได้ด้วยดี  นี่ไม่ใช่เป็นภาพลวงตา เพราะการสิ้นพระชนม์และการเสด็จกลับคืนพระชนม์ชีพของพระเยซูคริสต์ไม่ใช่เรื่องหลอกลวง แต่นี่เป็นความจริง!  เหตุใดเช้าวันปัสกาพวกเราจึงได้รับการบอกเล่าว่า “จงอย่ากลัวเลย!” (มธ. 28: 5)   แต่คำถามน่ารำคาญใจเกี่ยวกับความชั่วจะยังไม่หมดไปโดยทันที แต่พวกเราจะพบหลักฐานอันชัดเจนมั่นคงในพระเยซูคริสต์ผู้ที่ทรงเสด็จกลับคืนชีพ ซึ่งจะทำให้พวกเราไม่พบเหตุการณ์เรือล่มอีกแน่นอน

        ลูกๆและพี่น้องชายหญิงที่รัก  พระเยซูคริสต์ได้เปลี่ยนประวัติศาสตร์ ทรงกระทำให้พระองค์ทรงอยู่ใกล้ชิดกับพวกเราแม้พวกเรายังคงทำบาป โดยอาศัยการอุทิศชีวิตของพระองค์บนไม้กางเขน พระเยซูคริสต์ทรงเอาชนะต่อความตาย ความรักของพระเจ้าทรงหลั่งไหลมาสู่พวกเราทุกคนจากดวงหทัยที่เปิดกว้างของพระองค์ผู้ที่ถูกตรึงบนไม้กางเขน พวกเราสามารถเปลี่ยนเรื่องราวของพวกเราด้วยการเข้ามาใกล้ชิดกับพระองค์พร้อมกับยอมรับการไถ่กู้ที่พระองค์ทรงมอบให้แก่พวกเรา  ลูกๆและพี่น้องชายหญิงที่รัก ขอให้พวกเราเปิดใจของพวกเราทั้งหมดมอบให้กับพระองค์ในการสวดภาวนาสัปดาห์นี้ทุกวันพร้อมกับไม้กางเขนและพระวรสาร ขอจงอย่าได้ลืม: ไม้กางเขนและพระวรสาร  นี่จะเป็นพิธีกรรมสำคัญภายในบ้าน  ขอให้พวกเราเปิดหัวใจทั้งหมดให้กับพระองค์ในการสวดภาวนา เพื่อให้การพิศเพ่งของพระองค์หันมาทางพวกเรา แล้วพวกเราจะเข้าใจว่าพวกเราไม่ได้อยู่ตามลำพัง แต่ได้รับความรักจากพระองค์อย่างเปี่ยมล้น  เพราะพระเยซูคริสต์ไม่ทรงทอดทิ้งพวกเราและจะไม่มีวันที่จะลืมพวกเราอย่างแน่นอน ด้วยความคิดเหล่านี้พ่อขอส่งความปรารถนาดีมายังท่านในสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์และวันปัสกา