คำทำนายของประกาศกอิสยาห์ที่พวกเราได้ฟังวันนี้เป็นคำทำนายเกี่ยวกับพระผู้ไถ่ ยังเป็นคำทำนายเกี่ยวกับชนชาติอิสราเอล เกี่ยวกับประชากรของพระเจ้าด้วย  แต่พวกเราอาจสงสัยว่าคำทำนายนี้เกี่ยวกับกับเราแต่ละคนอย่างไร? โดยเนื้อแท้แล้วคำทำนายเน้นว่าพระเจ้าทรงเลือกผู้รับใช้ของพระองค์ตั้งแต่แรก ตั้งแต่เกิด รวมถึงเราแต่ละคนด้วย  ไม่มีใครในพวกเราที่ล่วงหล่นเข้ามาในโลกนี้โดยบังเอิญ  แต่ละคนล้วนมีเป้าหมาย เป็นเป้าหมายชีวิตที่เป็นอิสระ เป็นเป้าหมายที่พระเจ้าทรงเลือก   ตัวฉันเกิดมาพร้อมกับเป้าหมายที่เป็นบุตรของพระเจ้า เป็นผู้รับใช้ของพระเจ้า มีหน้าที่จะรับใช้ ที่จะสร้างสรรค์ และเป้าหมายนี้ตั้งแต่ในครรภ์มารดาเลยทีเดียว

        พระเยซูคริสต์ผู้รับใช้ของพระเจ้า ทรงรับใช้จนกระทั่งสินพระชนม์  ซึ่งดูเหมือนเป็นการแพ้ แต่ว่านี่คือหนทางแห่งการรับใช้ และนี่ชี้ให้เห็นถึงหนทางแห่งการรับใช้ว่าพวกเราต้องเดินตามเส้นทางนี้ในชีวิตของพวกเรา  ต้องรับใช้ ต้องอุทิศตนเอง ต้องมอบตนเองให้กับผู้อื่น  ต้องรับใช้จนถึงที่สุดโดยไม่ใช่หวังผลประโยชน์อื่นใด เพราะถ้าหวังประโยชน์นั่นไม่ใช่การรับใช้  การรับใช้เป็นชัยชนะ และพระสิริรุ่งโรจน์ของพระเยซูคริสต์คือการับใช้ จนกระทั่งทำตัวพระองค์เองเป็นผู้ว่างเปล่าจนกระทั่งสิ้นพระชนม์ และเป็นการสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน (เทียบ ฟป. 2:8) พระเยซูคริสต์ทรงเป็นผู้รับใช้ของชนชาติอิสราเอล ประชากรของพระเจ้าก็เป็นผู้รับใช้ และเมื่อประชาชนเปลี่ยนทัศนคติจากการเป็นผู้รับใช้พระเจ้า พวกเขาจึงกลายเป็นผู้ที่หลงลืมพระเจ้าแท้จริงและไปหาสิ่งเท็จเทียม นี่แหละทำให้พวกเขาหลงทางจากกระแสเรียกที่พระเจ้าทรงกำหนดไว้ให้ และเมื่อถ้าพวกเราหลุดออกไปจากกระแสเรียกนี้ที่จะเป็นผู้รับใช้ พวกเราก็หลุดออกไปจากความรักของพระเจ้า แล้วก็สร้างชีวิตของเราด้วยความรักประเภทอื่น ซึ่งก็มักจะเป็นการเคารพพระเท็จเทียม

พระเจ้าทรงเลือกสรรเราตั้งแต่ที่พวกเรายังอยู่ในครรภ์มารดา ชีวิตของพวกเรามีความผิดพลาด เราแต่ละคนล้วนเป็นคนบาป สามารถทำบาป และก็ทำบาปอยู่เป็นบ่อยๆ  มีแต่เพียงแม่พระและพระเยซูคริสต์เท่านั้นที่ไม่เคยทำบาป ส่วนพวกเราทุกคนล้วนเคยทำผิด พวกเราเป็นคนบาป  ทว่าสิ่งที่สำคัญก็คือทัศนคติต่อพระเจ้าผู้ทรงเลือกตัวฉันและเจิมฉันให้เป็นผู้รับใช้  นี่เป็นทัศนคติลักษณะการมองของคนบาปซึ่งสามารถที่จะขออภัย เฉกเช่นเปโตรซึ่งสาบานว่า