ในจดหมายที่เขียนถึงบรรดาเยาวชนโลกปิตาจารย์แห่งสมัชชาซีน็อดเชื้อเชิญเยาวชนให้เป็น “อนาคตที่สดใสในโลก”
การประชุมสมัยสามัญสมัชชาซีน็อดของบิชอปครั้งที่ 9 (ค.ศ. 2018)
จดหมายจากปิตาจารย์แห่งสมัชชาซีน็อดถึงบรรดาเยาวชน
พวกเราบรรดาปิตาจารย์แห่งสมัชชาซีน็อดขอพูดกับพวกเธอเยาวชนโลกถึงความหวัง ความไว้ใจ และความบรรเทา ในหลายวันมานี้เราพากันมาฟังเสียงของพระเยซู “พระคริสตเจ้าผู้ทรงเป็นเยาวชนตลอดกาล” และเพื่อที่พวกเธอจะทราบในพระองค์ถึงเสียงหลายเสียงของพวกเธอ ไม่ว่าจะเป็นเสียงตะโกนที่แสดงถึงความชื่นชมยินดี เสียงร้องไห้ หรือเวลาที่พวกเธอเงียบ
เราคุ้นเคยกับการแสวงหาภายในของพวกเธอ ทั้งที่เป็นความชื่นชมยินดี ความหวัง หรือ ความเจ็บปวดรวดร้าวที่เกิดจากการอยากเป็นอยากได้ของพวกเธอ บัดนี้เราอยากให้พวกเธอฟังจากเราบ้าง เราอยากมีส่วนในความชื่นชมยินดีของพวกเธอ เพื่อความคาดหวังของเธอจะได้มีชีวิตชีวา เรามั่นใจว่าด้วยความกระตือรือร้นเพื่อชีวิตของเธอคงจะพร้อมที่จะโดดเข้ามามีส่วนร่วม เพื่อที่ความหวังของเธอจะได้กลายเป็นจริงและก่อร่างสร้างขึ้นเป็นประวัติศาสตร์ของเธอ
ความอ่อนแอไม่ควรที่จะทำให้เธอท้อแท้ใจ ความผิดพลาดและบาปไม่ควรเป็นอุปสรรคต่อความไว้ใจของเธอ พระศาสนจักรเป็นมารดาของเธอ จะไม่มีวันทอดทิ้งเธอ พระศาสนจักรพร้อมเสมอที่จะติดตามเธอไปบนถนนหนทางใหม่ บนหนทางที่สูงกว่าซึ่งพระพายหรือลมของพระจิตจะพัดแรงกว่า จะกวาดเมฆหมอกแห่งการอยู่นิ่งเฉย การทำอะไรแบบผิวเผิน และความท้อแท้ให้หมดสิ้นไป พระเจ้าทรงรักโลก ทรงประทานพระบุตรแต่องค์เดียวของพระองค์มาให้เรา ขณะที่โลกมัวแต่จะสาละวนอยู่กับสิ่งของที่เป็นวัตถุ ความสำเร็จเพียงระยะสั้น ความสุขสนุกสนาน และเมื่อโลกย่ำยีผู้ที่อ่อนแอที่สุด เธอต้องช่วยเขาเหล่านั้นให้ลุกขึ้นพร้อมกับหันหน้าไปหาความรัก ความสวยงาม ความจริง และความยุติธรรมเสียใหม่
หนึ่งเดือนเต็มที่พวกเราเดินไปด้วยกันพร้อมกับคนอื่นๆที่เป็นหนึ่งเดียวกันกับเราในคำภาวนาและในความรัก บัดนี้เราอยากเดินทางต่อไปในทุกภูมิภาคโลกที่พระเยซูคริสต์ส่งเราไปในฐานะศิษย์ธรรมทูต พระศาสนจักรและโลกต้องการความกระตือรือร้นของพวกเธออย่างเร่งด่วน จงแน่ใจที่จะทำให้ผู้คนที่เปราะบาง คนยากจน และคนที่ได้รับบาดแผลจากชีวิตเป็นเพื่อนร่วมเดินทางไปกับพวกเธอ
(วิษณุ ธัญญอนันต์ – เก็บจดหมายจากบรรดาปิตาจารย์แห่งสมัชชาซีน็อดมาเพื่อการไตร่ตรอง)
