Skip to content
วันอาทิตย์ที่ 27 เทศกาลธรรมดา 8 ตุลาคม 2017

บทอ่าน อสย  5:1-7   ;   ฟป  4:6-9   ;   มธ  21:33-43
คนเช่าสวนชั่วร้าย
            เราฟังอุปมาเกี่ยวกับอาณาจักรสวรรค์  ในพระวรสารนักบุญมัทธิว
ผลของอาณาจักรสวรรค์

อุปมาวันนี้  เรื่องคนเช่าสวนชั่วร้าย  ที่ใช้ชื่อเช่นนี้มิใช่แค่ฆ่าบุตรของเจ้าของสวนเท่านั้น  อุปมานี้เกี่ยวกับสวนองุ่นที่ไม่ให้ผลเลย  คนรับผิดชอบ คือ คนเช่าสวน  ได้กระทำต่อผู้รับใช้ที่ไปเก็บผล (ค่าเช่า) อย่างโหดร้าย (วรรคที่ 35)

ผลคืออะไร  นี่เป็นคำถามสำคัญเพื่อเข้าใจความหมายพระคัมภีร์ตอนนี้  บทอ่านที่หนึ่ง จากประกาศกอิสยาห์  ช่วยเราให้มีคำตอบที่เหมาะสม  เป็นบทเพลงเกี่ยวกับเพื่อนรักและสวนองุ่น  ประกาศกอิสยาห์กล่าวว่า สิ่งที่เขาได้ปลูก  พระเจ้า “ทรงหวังความยุติธรรม  แล้วทรงพบแต่การนองเลือด  ทรงหวังความชอบธรรม  กลับทรงพบเสียงร้องให้ช่วย” (อสย 5:7)  ความยุติธรรมและความชอบธรรม  เป็นคำสอนหลักประการหนึ่งในพันธสัญญาเดิม  วิธีแสดงความซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญาระหว่างพระเจ้าและประชากรของพระองค์  พระเจ้าแห่งชีวิตและความรัก  ทรงต้องการความยุติธรรมปกครองท่ามกลางประชากรของพระองค์  และทรงต้องการให้เคารพสิทธิของทุกคน  เป็นพิเศษคนจนที่สุด  นี่คือผลของพระเจ้าทรงปลูกและเอาใจใส่ดูแลสวนองุ่น  และหวังผลนี้

ความยุติธรรมและฆาตกรรม

นี่คือสาระของอุปมาที่เรากำลังพิจารณา  คนเช่าสวนไม่ยุติธรรมและไม่ชอบธรรม  ร้ายกว่านั้นอีกยังฆ่าผู้รับใช้  จึงถูกกำจัดอย่างโหดเหี้ยม  ในพระคัมภีร์มีการกดขี่คนจนบ่อยๆ ดังนั้นจึงไม่แปลกที่คนเช่าสวนกระทำกับผู้รับใช้ที่เจ้าของสวนได้ส่งไป  เป็นพฤติกรรมที่เขาทำประจำ  คนเช่าสวนมิใช่ฆ่าผู้รับใช้เท่านั้น  หรือแม้แต่ฆ่าบุตรเจ้าของสวนด้วย  แต่เพราะเขาปล้นสะดมคนจน  และละเมิดสิทธิคนจน  ไม่มีความยุติธรรมซึ่งพระเจ้าทรงเรียกร้อง  ผลก็คือ อาณาจักรพระเจ้าจะเป็นของคนอื่น  นี่เป็นคำสอนสำคัญแม้ในสมัยปัจจุบัน  ในสถานการณ์ที่ประชาชนเรียกร้องสิทธิขั้นพื้นฐาน คือ มีอาหารรับประทาน (มีน้ำดื่ม)

บรรดาผู้นำของอิสราเอลจึงเป็นปฏิปักษ์กับพระเยซูเจ้า (วรรคที่ 42-43) ทำให้เราต้องถามตัวเองด้วยว่า เรามีส่วนร่วมกับคนเช่าสวนชั่วร้ายบ้างไหมในชีวิตประจำวันของเรา  ลองถามตนเอง เช่น เรามีส่วนสร้างความยุติธรรมและความชอบธรรมบ้างไหม  ผลของเราคืออะไร    พระวรสารของนักบุญมัทธิวบทต่อไปจะบอกเราว่า  การไม่เลี้ยงดูคนจนก็เท่ากับปฏิเสธพระเยซูเจ้าเอง  ซึ่งหมายถึงการประณามคนจนและพระเยซูเจ้าจนสิ้นพระชนม์    การเป็นคริสตชน คือ การให้ชีวิต  นี่เป็นสิ่งที่พระวรสารต้องการสอนเรา  ถ้าเราปฏิบัติตามพระเจ้าแห่งสันติจะสถิตอยู่กับเรา (ฟป 4:6-9)

บิชอป  วีระ  อาภรณ์รัตน์  แปล
จาก  Sharing the Word Through the Liturgical Year
 โดย Gustaro Gutierrez, หน้า 234-236.