อาทิตย์ที่ 27 เทศกาลธรรมดา 5 ตุลาคม 2014

คนเช่าสวนชั่วร้าย
บทอ่าน อสย 5:1-7 ; ฟป 4:6-9 ; มธ 21:33-43

ผลของอาณาจักรสวรรค์

อุปมาเรื่องนี้ชื่อ คนเช่าสวนชั่วร้าย ชื่อบ่งบอกเพราะเขาฆ่าลูกชายเจ้าของสวน ไม่ได้บอกเรื่องผลผลิตเลย คนเช่าสวนได้ทำร้ายและฆ่าคนใช้ของเจ้าของสวน ที่ไปเก็บส่วนแบ่งจากผลผลิต (วรรคที่ 35) “คนเช่าสวนได้จับคนใช้ ทุบตีคนหนึ่ง ฆ่าอีกคนหนึ่ง เอาหินทุ่มอีกคนหนึ่ง”

ผลผลิตคืออะไร น่าสงสัย น่าสนใจความหมายของพระวาจาตอนนี้ อ้างอิงถึงประกาศกอิสยาห์ที่เราได้ฟังในบทอ่านแรก ช่วยให้เข้าใจคำตอบชัดเจนขึ้น ในเพลงเกี่ยวกับสวนองุ่นนี้ ประกาศกอิสยาห์กล่าวถึงตั้งแต่การปลูกสวนองุ่น (หมายถึง ชาติอิสราเอล) พระเป็นเจ้า “ทรงหวังความยุติธรรม แล้วทรงพบแต่การนองเลือด ทรงหวังความชอบธรรม กลับทรงพบเสียงร้องให้ช่วย” (อสย 5:7) การสร้างความยุติธรรมและความชอบธรรม เป็นคำสั่งสำคัญของพระเจ้าในพันธสัญญาเดิม นอกจากนั้น นี่เป็นการแสดงความซื่อสัตย์ต่อพันธสัญญาระหว่างพระเจ้าและประชากรของพระองค์ พระเจ้าแห่งชีวิตและความรัก ทรงปรารถนาให้ปกครองประชาชนด้วยความยุติธรรม ทรงต้องการให้เคารพสิทธิของทุกคน เป็นพิเศษคนยากจน นี่จึงเป็นผลของสวนองุ่นที่พระเจ้าทรงปลูกและเอาใจใส่ควรจะผลิตผล
ความอยุติธรรมและฆาตกรรม
เป็นสาระของอุปมาที่เรากำลังพิจารณา คนเช่าสวนไม่ยุติธรรมและไม่สร้างความชอบธรรม แย่กว่าอีกพวกเขาทำฆาตกรรมและพูดไม่ดีถึงแผนร้ายและการขู่เข็ญ ในพระคัมภีร์มีกล่าวบ่อยๆ ถึงการกดขี่คนจนว่าเป็นฆาตกรรม ดังนั้นไม่แปลกที่คนเช่าสวนมีการกระทำตอบผู้รับใช้ที่คหบดี (พระเจ้า) ส่งไป เหมือนสิ่งที่พวกเขา (คนเช่าสวน) ปฏิบัติทุกวัน ดังนั้นคนเช่าสวนไม่แต่เป็นฆาตกรเท่านั้น เพราะเขาได้ฆ่าผู้รับใช้และบุตรเจ้าของสวน แต่คนเช่าสวนยังปล้นคนยากจนและละเมิดสิทธิของคนจนอีกด้วย พวกเขาจึงเป็นฆาตกรตั้งแต่ไม่แบ่งผลผลิตที่ยุติธรรม ซึ่งคหบดีเรียกร้อง และผลอาณาจักรสวรรค์จึงตกเป็นของคนอื่น นี่เป็นการแสดงออกที่มีพลัง เราเป็นพยานเรื่องนี้ในสมัยปัจจุบัน ในสถานการณ์ของประชาชนที่กำลังเรียกร้องสิทธิพื้นฐาน สิทธิที่มีอาหารรับประทาน
พระวรสารของนักบุญมัทธิวพูดพาดพิงถึงบรรดาผู้นำของอิสราเอล (วรรคที่ 42-43) แต่ก็ช่วยเตือนใจเราเองเหมือนกันว่า มีอะไรเหมือนคนเช่าสวนชั่วร้ายในชีวิตประจำวันของเราบ้างไหม ลองถามตนเองดู เช่น
• เราส่งเสริมความยุติธรรมและความชอบธรรมไหม
• ผลผลิตของเราคืออะไร
• พระวรสารนักบุญมัทธิว 2-3 บทต่อไปจะบอกเราถึงความล้มเหลวในการเลี้ยงอาหารคนจน (งานวิวาห์มงคล) เท่ากับการปฏิเสธพระคริสตเจ้าเอง ซึ่งหมายความว่าการประนามคนจนและพระคริสตเจ้าให้ถึงตาย
การเป็นคริสตชนต้องปฏิบัติตรงข้าม คือ การให้ชีวิต นี่คือสิ่งที่พระวรสารเรียกร้อง ถ้าเรานำไปปฏิบัติ พระเจ้าแห่งสันติจะสถิตอยู่กับเรา (ฟป 4:9)

บิชอปวีระ อาภรณ์รัตน์ แปล
จาก Sharing the Word Through the Liturgical Year 2004
โดย Gustavo Gutiérrez, หน้า 234- 236.