
“สันติสุขจงดำรงอยู่กับท่านทั้งหลายเถิด
พระบิดาทรงส่งเรามาฉันใด เราก็ส่งท่านทั้งหลายไปฉันนั้น”



เรา ได้รับการเรียกที่แตกต่างกันไป เรียกให้เป็นครู เป็นหมอ เป็นพนักงาน และอื่นๆมากมาย สิ่งที่เราได้รับเรียกอาจจะทำให้เรารู้สึกไม่ตรงใจ แต่สิ่งนั้นเหมาะสมกับเราที่สุด … บทเพลงสดุดีที่ 104 เขียนไว้ว่า
“…ถ้าพระองค์ทรงเรียกลมปราณกลับคืน สิ่งมีชีวิตก็ตาย และกลับเป็นฝุ่นดิน เมื่อพระองค์ทรงส่งพระจิตของพระองค์ลงมา สิ่งมีชีวิตก็ถูกสร้างขึ้น…”
เราถูกสร้างจากพระจิตของพระเจ้า พระองค์ทรงล่วงรู้ว่าสิ่งใดเหมาะสมและดีที่สุดสำหรับเรา เพราะเราเป็นของพระองค์ มาจากพระองค์ และจะกลับไปหาพระองค์ พระพรพิเศษต่างๆที่พระประทานให้เรานั้นก็แตกต่างกัน เพื่อให้เราช่วยเหลือเกื้อกูลกัน การถูกเรียกมาพร้อมกับพระพรพิเศษเสมอ เพราะเมื่อเราถูกเรียกมาให้กระทำสิ่งใด นั้นเป็นเพราะเรามีพระพรพิเศษนั้นที่คนอื่นไม่มี หลายครั้งที่เราปฏิเสธที่จะนำพระพรนั้นมาใช้ ด้วยเห็นว่าเป็นภาระอันหนักหน่วง พระเจ้าจะทรงริบพระพรนั้นกลับคืน
ชีวิต คือพระพร…ทุกบทตอน คือการเรียก
ขอเพียงลูก พึงสำเหนียก…ยินเสียงเรียก ของพระองค์
ทำตาม น้ำพระทัย…กลัวสิ่งใด พระประสงค์
มุ่งเดิน ในทางตรง….มีพระองค์ เป็นหลักชัย
ด้วยรัก
น้ำผึ้งหวาน
8 มิถุนายน 2014
